İzler

Hürriyet yoluna

Yürürdüm biraz güç, biraz bî-huzur

Dikenlik, çetin, taşlı bir sâhadan;
Önüm bir yokuş, hep çakıl, hep diken;
Yürürdüm fakat ben muannid, sabur

Bu yol böyle sâiddi bir minbere;
Cevânib mehâbetli bir makbere,
Fezâsında al bir güneş mübtesimdi...

Mübeşşir adımlarla ettim mürûr
Demin muztarib geçtiğim sahadan;
Yolum aynı şey: hep çakıl, hep diken;
Yürürdüm fakat ben mübeşşir, vakur

Geçerdim basıp birtakım izlere;
Eğildim, biraz dikkat ettim yere:
O izler benim, hep benim izlerimdi

1902


Günümüz Türkçesi

Yürürdüm biraz güç, biraz huzursuz
Dikenlik, çetin, taşlı bir yoldan;
Önüm bir yokuş, hep çakıl, hep diken;
Yürürdüm fakat ben inatçı, sabırlı

Bu yol böyle kutlu bir minbere;
Her yanda ulu, büyük bir mezar,
Gökyüzünde al bir güneş tebessüm ediyordu

Müjdeli adımlarla geçtim
Demin acılar içinde geçtiğim sahadan;
Yolum aynı şey: hep çakıl, hep diken;
Yürürdüm fakat ben ümitli, ağırbaşlı

Geçerdim basıp birtakım izlere;
Eğildim, biraz dikkat ettim yere:
O izler benim, hep benim izlerimdi

İlgili Sayfa

👉 Tevfik Fikret'in Şiirleri (Günümüz Türkçesi)

2 yorum:

  1. İzler şiiri Tevfik Fikret'in evinden (Aşiyan) görev yaptığı Robert Kolej'e giderken kullandığı patikayı ve oradaki yürüyüşünü, yaşamın zorluklarını göstererek ve hissettirerek anlatır. Fikret'i ve dönemini tanıyan biri, bu şiir hakkında saatlerce konuşabilir, derin bir anlam yoğunluğu vardır.

    YanıtlaSil

Desteğiniz bizim için önemli. Daha iyi içerikler üretebilmemiz için hem "Takip Et" butonuna tıklayarak hem de yorumlarınızla bize destek olabilirsiniz. Ayrıca sayfaya daha rahat ulaşmak için sayfamızı sık kullanılanlar klasörüne eklemeyi unutmayınız.