- Aynı türden birden çok varlığı anlatan adlardır: evler, okullar, kuşlar...
- Türk öykücülüğünde günümüze kadar farklı tarzlarda öyküler yazan yazarlardan bazıları şöyledir: Memduh Şevket Esendal, Sait Faik Abasıyanık, Sabahattin Ali, Halikarnas Balıkçısı, Kemal Tahir, Orhan Kemal, Sabahattin Kudret Aksal...
- Ahmet Mithat Efendi, hikâye ve romanlarının kimi bölümlerinde kendisine de seslenir: “Vah muharrir efendi, yalnız bu kadar mı oldu?”
Uyarı: İki noktadan sonra gelen bölüm cümle değeri taşımıyorsa küçük harfle başlar.
2. Kendisiyle ilgili açıklama verilecek cümlenin sonuna konur:
- Burada bir noktanın altını çizmek gerekir: Yazar; hayatı, insanları, onların tutkularını, özelliklerini anlatır ama bu, gerçek hayatı olduğu gibi anlatmak değildir.
- Düşümde gördüm: Ne kadar uygarlık varsa hepsinde birden yaşıyorum.
3. Ses bilgisinde uzun ünlüyü göstermek için kullanılır: a:ile, ka:til, usu:le, i:cat.
4. Karşılıklı konuşmalarda, konuşan kişiyi belirten sözlerden sonra konur:
— Ne! Doğru mu Sadrazam Paşa?
Murat:
— Padişah Hazretleri ile validesinin Üsküdar Sarayı'na geçtikleri doğru, Sultanım ama hâlâ oradalar mı ve dediği gibi onlarla birlik midirler, bilemem.
Murat:
— Padişah Hazretleri ile validesinin Üsküdar Sarayı'na geçtikleri doğru, Sultanım ama hâlâ oradalar mı ve dediği gibi onlarla birlik midirler, bilemem.
5. Edebî eserlerde konuşma bölümünden önceki ifadenin sonuna konur:
- Uzaklaştılar. Ayakkabısını boyatan postacı: "Ne o beybaba, Çinliler yola geliyor mu?" diye sordu.
7. Matematikte bölme işareti olarak kullanılır: 12:3=4
İlgili Sayfalar
