Latife Tekin (1957)

Latife Tekin

• Cumhuriyet dönemi roman yazarı.
• 1957'de Kayseri'de doğdu.
• 1966'da İstanbul'a göç eden ailesi şehrin gecekondu mahallelerinden birine yerleşir. 
• 1974'te Beşiktaş Kız Lisesinden mezun olur.
• 1983'te yazdığı "Sevgili Arsız Ölüm" romanıyla edebiyat dünyasına adım atar. İlk romanında İstanbul'da yaşadığı gecekondu hayatının izleri vardır.
• 1997’de Bodrum'a bağlı Gümüşlük beldesine yerleşir. 
• Yeryüzünün yaşanılabilir kılınması için mücadele veren değişik disiplinlerden kişi ve kuruluşların bir araya gelmesine öncülük eden Gümüşlük Akademisinin kurucuları arasındadır.
• "Unutma Bahçesi" romanı ile Türkiye Gazeteciler Cemiyeti 2006 Sedat Simavi Edebiyat Ödülünü aldı.

Edebi Kişiliği

• Modernist romanın önemli isimlerinden biridir.
• 1980 sonrası Türk romanında farklı dil ve kurgu anlayışı ile dikkat çeker.
• Türk edebiyatında "büyülü gerçekçi" anlatım tarzıyla ön plana çıkmıştır.
• Romanlarında olay örgüsünün bulunmaması; neden-sonuç ilişkisinin olmaması; kişi, zaman ve mekânın belirsiz olması; birden fazla anlatıcı ve bakış açısı kullanması modern ve postmodern roman anlayışının ürünüdür.
• Romanlarında postmodern teknikleri kullansa da bütünüyle postmodernist bir romancı olduğunu söylemek zordur.
• İlk romanlarında halk anlatı geleneğinden, hurafelerden, masallardan ve destanlardan yararlandı. Özellikle ilk beş romanında geleneksel anlatım olanaklarını kullanan modernist bir yazardır.
• "Ormanda Ölüm Yokmuş" yazarın roman anlayışının ikinci evresinin başlangıcıdır.
• Bu romanla birlikte son üç romanında doğa ve kadın ön plana çıkar. 
• Yazdığı sekiz romanın yanı sıra bir senaryo, bir anı-öykü ve bir de deneme kitabı yayımlamıştır.

Tüm Eserleri

• Romanları: Sevgili Arsız Ölüm, Berci Kristin Çöp Masalları, Gece Dersleri, Buzdan Kılıçlar, Aşk İşaretleri, Ormanda Ölüm Yokmuş, Unutma Bahçesi, Muinar
• Senaryo: Bir Yudum Sevgi
• Anı-öykü: Gümüşlük Akademisi
• Fıkra-Deneme: Rüyalar ve Uyanışlar Defteri

İlgili Sayfa

• Modernizmi Esas Alan Eserler ve Postmodernizm

Yararlanılan Kaynak

• Latife Tekin'in Romancılığı, Macit Balık