Süreyya Berfe (1943-2024)

Süreyya Berfe

• Şair, yazar.
• 1943’te İstanbul’da doğdu.
• Asıl adı Hikmet Süreyya Kanıpak’tır.
• İki yıl İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesine, dört yıl da aynı üniversitenin Felsefe Bölümüne devam etti. 
• Askerlik dönüşü yayınevlerinde çalışmaya başladı. Reklam şirketlerinde metin yazarlığı yaptı.
• İlk şiiri 1961'de Zeren adlı dergide çıktı.
• 1966'da "Kasaba" adlı şiiriyle kazandığı Türkiye Milli Talebe Federasyonu Kültür Yarışması birincilik ödülü, tanınmasını sağladı.
• Şair, 9 Ocak 2024 tarihinde İzmir'de ölmüştür.

Sanat Anlayışı

• İkinci Yeni Sonrası Toplumcu Şairlerden biridir. 
• İlk şiirlerinde İkinci Yeni'nin etkisiyle soyutlamalara eğilim duydu.
• 1966'dan sonra, halk şiirinin kaynaklarından beslenen yeni bir şiir dili kurmaya çalıştı.
• Bu arayışın ürünü olan ilk şiir kitabı olan "Gün Ola"da, Anadolu'nun bir köyünde tanıklık ettiği bir olay, durum ve koşulları yansıtmak istedi.
• Daha sonraki şiirlerinde, halk şiirinin olanaklarından yararlanarak gerçekçi temaları, sağlam gözlemlerle verdi.
• Dünyada ve Türkiye’de gerçekleşen toplumsal ve siyasal olaylar onun şiirlerinde yansımalarını bulur. 

Ödülleri

• TMTF Kültür Yarışması Şiir Dalı Birincilik Ödülü (1966)
• Cemal Süreya Şiir Ödülü (1991)
• Behçet Necatigil Şiir Ödülü (2002)
• Orhon Murat Arıburnu Şiir Ödülü (2002)
• Ceyhun Atuf Kansu Şiir Ödülü (2009)
• Melih Cevdet Anday Şiir Ödülü (2011)

Eserleri

• Şiir: Gün Ola, Savrulan, Hayat ile Şiir, Ufkun Dışında, Şiir Çalışmaları, Ruhumun, Kalfa, Seçme Şiirler, Nâbiga, Seni Seviyorum, Foklar Söyledi Ben Yazdım, Çıkrık, Seferis ile Üvez, Her Gölge Titrer

Şiirlerinden...  

Son Ayların Şiiri 

Ben sevince yeryüzü arınır
Yüzüme vurur gölgesi
Yüreğim aşkla beslenen başaktır
Açılır 

Soymak ister kabuğundan bedeni
Ben ağlayınca serçeler uçar
Dünya küçülür gözümde
Durur önümde bir hüzün serpintisi
Yayılır 

Yıkmak ister acıdan kuleleri
Ben gidince öfkem ayaklanır
Dindiremez onu çocuklar bile
Köpürür taşar ama yalnız kalır
Morarır
Yalnızlığın verdiği sessizlikle

Tersine Müslüman

Bulanık bir sabah
Güneş çoktan doğmuş ama parlamıyor
Metropolümüzün dışına -varsa- yürüyorum
Yanımda arabalı, çoluklu çocuklu aileler geçiyor
Herkes o yana gidiyor
Ben eve dönüyorum

İlgili Sayfa

• İkinci Yeni Sonrası Toplumcu Şiir (1960 Nesli)

Yararlanılan Kaynaklar

• Şairler ve Yazarlar Sözlüğü, Şükran Kurdakul
• www.sureyyaberfe.com
• 20.Yüzyıl Türk Şiiri Antolojisi, İlhami Soysal