Bana Kara Diyen

Bana kara diyen dilber
Gözlerin kara değil mi
Yüzünü sevdiren gelin
Kaşların kara değil

Güzel ben seni isterim
Seni koynumda beslerim
Yüzünü güzel göreyim
Zülüfün kara değil mi

Boyun uzun belin ince
Yanakların olmuş gonca
Salıverirsin kolunca
Beliğin kara değil mi

Utanırsın akar terin
Güzellikte yok benzerin
En sevgili makbul yerin
Saçların kara değil mi

Beni kara diye yerme
Mevlâ'm yaratmış hor görme
Ala göze siyah sürme
Çekilir kara değil mi

Hint’ten Yemen’den çekilir
Gelir Bağdat’a dökülür
Türlü taama ekilir
Biber de kara değil mi

Göllerde kuğular olur
Göğsü ak kara benlidir
Mısır'da çok zengin vardır
Kölesi kara değil mi

Pınara konan kuğunun
Kanadı beyaz çoğunun
Çöldeki Arap beyinin
Çadırı kara değil mi

Eller de konup göçerler
Lâle sümbülü biçerler
Ağalar beyler içerler
Kahve de kara değil mi

Evlerinde sular akar
Güzelleri göze bakar
Hublar yanağına sokar
Sümbül de kara değil mi

Karac’oğlan der inşallah
Görenler desin maşallah
Kara donludur Beytullah
Örtüsü kara değil mi

Karacaoğlan

Nazım şekli: semai (8'li hece ölçüsü)

Uyak şeması: abcb / dddb / eeeb / fffb...

Nazım türü: güzelleme

Sözcükler

zülüf: sevgilinin saçı
makbul: beğenilen, ilgi gören
yer(mek): eleştirmek
taam: yemek
hub: güzel
don: giysi
Beytullah: Kâbe

İlgili Sayfa

Halk Edebiyatı Şiir Örnekleri

Yararlanılan Kaynak

Halk Şiirinden Seçmeler, Saim Sakaoğlu-Ali Berat Alptekin