Ey Bana Derviş Diyen

Ey bana derviş diyen nem ola derviş benim
Dervişlik yaylasında hareketim kış benim

Derviş adın efendim, derviş donun donandım
Yola baktım utandım hep işim yanlış benim

Hırkam, tâcım, gözlerim fâsid işler işlerim
Her yanımdan gizlerim binbir fâsid iş benim

Yoldan haber sorarlar eydürem inanırlar
Kalbim safi sanırlar vay ne düşvâr iş benim

İçerime bakarsan buçuk pulluk nesne yok
Taşramın gavgasından âlemler dolmuş benim

Yunus eydür yarenler, ey gerçeğim erenler
Bu yolda olan haller Allah'a kalmış benim

Yunus Emre

Bilinmeyen Sözcükler

nem ola: nerem, neyim ola
don: kılık, giysi
donanmak: giyinip kuşanmak
fâsid: bozguncu, bozulmuş, kötü, pis
eydürem: söylerim
safi: duru, temiz
düşvâr: güç, zor
pul: akçeden küçük metal para
taşra: dışarı
gavga: kavga
eydür: söyler, der ki
yâren: dost, arkadaş

İlgili Sayfa

Halk Edebiyatı Örnek Metinler