Gazel

Dünyâyı harâb etti o mestâne bakışlar
O çeşm süzüşler o gazâlâne bakışlar

Tâkat mı kor âdemde yerinden o kopuşlar
Ol rahş sürüşler o levendâne bakışlar

Âdemde tahammül mü kor ey gözleri âhû
Düzdîde nigâh ile o yabâne bakışlar

Bîgâne nazar dostlara elde de var mı
Hep sende midir yohsa bu bîgâne bakışlar

Âlemde nazîrin yoğiken ey şeh-i hûbân
Bilsem kimedir yine bu hasmâne bakışlar

Nahcîre dokundu gibi çeşmin yine ey şûh
Bîhûde değildir o beyâbâne bakışlar

Hûn-ı dil-i pürhûn-ı Bahayî’yi tüketti
Çeşminden o câdû-yı tatârâne bakışlar

Şeyhülislam Bahayî (ö.1654)

Aruz kalıbı: Mef ’ûlü mefâ’îlü mefâ’îlü fe’ûlün

Günümüz Türkçesi

Dünyayı harap etti o baygın bakışlar
O göz süzüşler o ceylanca bakışlar

Derman mı bırakır insanda yerinden o kopuşlar
O at sürmeler o leventçe bakışlar

İnsan nasıl dayanır ey gözleri ceylan
Kaçamak bakışlar ile o yaban bakışlar

Başkaları da dostlarına böyle bakar mı
Yoksa hep sende midir bu kayıtsız bakışlar

Ey güzellerin şâhı, âlemde bir benzerin yok iken
Yine de bilmem kimedir bu düşmanca bakışlar

Ey şen güzel, gözün yine bir ava takıldı
Boşa değildir o kırlara doğru bakışlar

Kan dolu gönlünün kanı Bahayi'yi tüketti 

Ancak Tatar sihirbazında görülebilecek o bakışlar

İlgili Sayfa

👉 Divan Şiiri Örnekleri