Âh Eylediğim Serv-i Hırâmânın İçindir

Âh eylediğim serv-i hırâmânın içindir
Kan ağladığım gonce-i handânın içindir

Sergeşteliğim kâkül-i müşkînin ucundan
Aşüfteliğim zülf-i perîşânın içindir

Bîmâr tenim nergis-i mestin eleminden
Hûnin ciğerim la’l-i dür-efşânın içindir

Yaktım tenimi vasl günü şem tek ammâ
Bil kim bu tedârük şeb-i hicranın içindir

Kurtarmağa yağmâ-yı gamından dil ü cânı
Sa’yim nazar-ı nergis-i fettânın içindir

Can ver gönül ol gamzeye kim bunca zamandır
Cân ile seni beslediğim ânın içindir

Vâiz bize dün dûzahı vasfetti Fuzuli
Ol vasf senin külbe-i ahzânın içindir

Fuzuli

Günümüz Türkçesi

I. Beyit

Âh eylediğim serv-i hırâmânın içindir
Kan ağladığım gonce-i handânın içindir

hırâmân: Salınarak naz ve eda ile yürüyen
gonca: Henüz açılmamış gül
handan: gülen

Ah çekişim, bir eda ile salınan servi boyun; kan ağlamam ise gülen gonca dudağın içindir.

II. Beyit

Şergeşteliğim kâkül-i müşkînin ucundan
Aşüfteliğim zülf-i perîşânın içindir

sergeşte: sersem, avare
kâkül: alna düşen kısa kesilmiş saç, perçem
müşk: misk kokulu
aşüfte: perişan (şiirdeki anlam)
zülüf: sevgilinin saçı, şakaklardan sarkan saç lülesi

Avareliğim misk kakülünün ucu; perişanlığım, aşıklığım o dağınık saçların içindir.

III. Beyit

Bîmâr tenim nergis-i mestin eleminden
Hûnin ciğerim la’l-i dür-efşânın içindir

bimar: hasta
mest: sarhoş, kendinden geçmiş
la'l: Divan şiirinde "sevgilinin dudağı" anlamında kullanılır.
hûnin: kana bulanmış, kanlı
dür: inci tanesi
efşan: dağıtan, saçan

Tenim, sarhoş gözünün kederinden hasta; ciğerim inci saçan dudağın yüzünden kanla doludur.

IV. Beyit

Yaktım tenimi vasl günü şem tek ammâ
Bil kim bu tedârük şeb-i hicranın içindir

vasl: kavuşma, vuslat
şem: mum
kim: ki
şeb: gece
hicran: ayrılık

Kavuşma günü, tenimi mum gibi yaktım ama bil ki bu hazırlık, ayrılık gecesi içindir.

V. Beyit

Kurtarmağa yağmâ-yı gamından dil ü cânı
Sa’yim nazar-ı nergis-i fettânın içindir

dil: gönül

fettan: fitneci

Gönlümü ve canımı aşkının yağma etmesinden kurtarmaya çalışıyorum. Çünkü fitneler koparan gözünün bir bakışı gönlümü de canımı da yağma eder.

VI. Beyit

Can ver gönül ol gamzeye kim bunca zamandır
Cân ile seni beslediğim ânın içindir

gamze: süzgün bakış

kim: ki

Can ver ey gönül o süzgün bakışa, zira canını bunca zaman taşıyıp beslemen bu an için değil miydi?

VII. Beyit

Vâiz bize dün dûzahı vasfetti Fuzûlî
Ol vasf senin külbe-i ahzânın içindir

düzah: cehennem
külbe: kulübe
ahzan: hüzünler, kederler

Ey Fuzuli, vaiz bize gece cehennemi tasvir etti. O tasvirler senin hüzünlerle dolu -ayrılık acısı ile yandığın- kulübenden başka bir yer değildir.

İlgili Sayfalar

👉 Fuzuli

👉 Divan Şiiri Örnek Metinler

Yararlanılan Kaynaklar

Fuzuli Divanı, Abdülbaki Gölpınarlı
Fuzuli Divanı Şerhi, Ali Nihat Tarlan