Halide Nusret Zorlutuna (1901 - 1984)

Halide N. Zorlutuna

• Yazar, şair, öğretmen.
• Meşrutiyet döneminde Kerkük'te mutasarrıflık yapan, gazeteci Mehmet Selim Bey'in kızıdır.
• Yazar Emine Işınsu'nun annesi, Pınar Kür'ün de teyzesidir.
• Kerkük'te özel hocalardan Arapça ve Farsça öğrendi. Birinci Dünya Savaşı başladığı sıralarda ailesi ile İstanbul'a döndü. Liseyi Erenköy Kız Lisesinde tamamladı.
• 1917’de Talebe Defteri dergisinin açtığı bir yarışmada babasının ölümü üzerine yazdığı "Ağlayan Kahkahalar" adlı öyküsüyle birinci oldu.
• Bir süre İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümüne devam etti.
• İlk romanı Küller, 1919'da Ümit Mecmuasında tefrika edildikten sonra 1921'de yayımlandı.
• 1924'te Edirne Muallim Mektebine öğretmen olarak atandı. Yurdun birçok yerinde edebiyat ve Türkçe öğretmenliği yaptı.
• Öğretmenliği sırasında öğrencilerine dair notlar alan sanatçı, daha sonra bu notları  "Benim Küçük Dostlarım" adıyla yayımladı.
• 1957'de Ankara Kız Teknik Öğretmen Okulunda edebiyat öğretmeni iken emekliye ayrıldı.
• "Ayşe" adıyla aylık bir kadın dergisi çıkaran Zorlutuna, daha sonra "Töre" adını alan dergide kızı Emine Işınsu ile çalıştı.
• 1975’te "Kadının Sosyal Hayatının İnceleme ve Araştırma Derneği" tarafından yazara   Kadın Yazarların Annesi ünvanı verildi.
• 10 Haziran 1984'te Ankara'da öldü.

Edebi Kişiliği

• Yazın hayatına şiirle başladı. 
• Şiirlerine mistik ve lirik bir hava hakimdir. 
• Dil, şekil ve içerik bakımından Milli Edebiyat Akımına bağlıdır. 
• Şiirlerinde genel olarak Anadolu, aşk, tabiat, din ve tasavvuf temaları öne çıkar.
• Henüz on sekiz yaşında yazdığı "Git Bahar" adlı şiiri ile vatanın işgali karşısında duyduğu elem ve ıstırabı anlatır.
• Romanlarında öne çıkan temalar aşk, aile, evlilik, namus, fazilet ve milli birliktir.

Tüm Eserleri

• Roman: Küller, Sisli Geceler, Gül'ün Babası Kim, Aşk ve Zafer, Altın Karanfiller Aydınlık Kapı
• Hatıra: Büyükanne, Bir Devrin Romanı, Benim Küçük Dostlarım
• Hikâye: Beyaz Selvi
• Şiir: Geceden Taşan Dertler, Yayla Türküsü, Yurdumun Dört Bucağı, Ellerim Bomboş

Git Bahar

Çekil, bu gölgeli yolda gezinme
Bahar, bakışların gene pek sarhoş
Yanılıp gönlüme misafir inme
Kapısı kilitli, mihrabı bomboş
Mabettir orası, meyhane değil 

Altınlı başında papatya niçin?
Sarı saçlarına pembe gül takın!
Git bahar, gönlümde ibâdet için
Diz çöken kızları ürkütme sakın.
Kalbime girme, o, kâşane değil. 

Ziyalar, korkular, renkler, çiçekler
Ömrünün her günü bir başka düğün
Bülbüller koynunda aşkı çiçekler
Güller dökülürler göğsüne bütün
Gerçekten güzelsin efsane değil 

Git bahar, git bahar...Uzaklarda gül;
Denize renginden bırak hediye.
Ufuklarda gezin, semaya süzül,
Kalbime sokulma "peymane" diye,
Gördüklerin kandil.. Peymane değil!

İlgili Sayfalar

• Milli Edebiyat Zevk ve Anlayışını Sürdüren Şiir

• Milli Edebiyat Zevk Anlayışını Sürdüren Roman ve Hikaye 

Yararlanılan Kaynaklar

• Anadolu'da Bir Ana: Halide Nusret Zorlutuna, Hatem Türk
• Töre Dergisi 158. sayı (1984)