Cahit Irgat (1916-1971)

Cahit Irgat

• Şair, roman yazarı, tiyatro ve sinema oyuncusu.
• 1916 Lüleburgaz doğumludur.
• Edirne Öğretmen Okulunda okudu. Dört yıl Ankara Devlet Konservatuvarına devam etti.
• İlk şiirleri 1935'te Varlık dergisinde yayımlandı.
• İlk eşi Bir Dinozorun Anıları adlı kitabı ile tanınan Mina Urgan'dır.
• 1940'da Şehir Tiyatrosuna girdi. 1951'den itibaren birçok özel tiyatroda oyunculuk yaptı. Türk sinemasının ilk kadın yıldızı kabul edilen Cahide Sonku ile Cahitler Tiyatrosunu kurdu.
• Birçok filmde önemli roller üstlendi.
• İlk şiir kitabı "Bu Şehrin Çocukları" 1945'te yayımlandı.
• Kansere yakalanan sanatçı 5 Haziran 1971'de öldü.

Sanatçı Kişiliği

• 1940 Toplumcu şiir kuşağı içinde yer aldı.
• Garip Akımının şiir anlayışı ile toplumcu şiir görüşünü birleştiren bir çizgide eserler verdi.1940 Toplumcu şiir kuşağı içinde yer alsa da özellikle ilk iki kitabında tarz ve biçim olarak Garip Hareketi'ne yakındır.
• Şiirlerinde insan sevgisi, dostluk, özgürlük, adalet ve savaş karşıtlığı öne çıkar.
• Yer yer öfkeli, samimi ve alaycı bir üsluba sahiptir.

Eserleri

• Şiir: Bu Şehrin Çocukları, Rüzgarlarım Konuşuyor, Ortalık, Irgat'ın Türküsü
• Roman: Geri Dönemezsin, İnsan Kafesi
• Anı: Çok Yaşasın Ölüler

Şiirlerinden Örnekler...

Dert mi Ararsın

Malum paradan yana çektiğimiz
Dert mi ararsın sen bizde.
Dertten yana salkım saçak yüklüyüz;
Gülümse talihimiz, göster çocuk yüzünü
Hasretiz neşeye, güler yüze, sevince 

Nemiz eksik
Bu gökyüzü altında?
Soyunmuş dökünmüş bizi bekliyor
Bütün nimetleriyle yaşamak 

Sevda mı istiyorsun, komşu kıza sevdalan
Yolculuk mu?
İşte vapur işte tren
Meyveler dallarında geçen mevsimden güzel
Ellerini uzatmanı bekliyor.

Rüzgarlarım Konuşuyor'dan

II

Biz insanlar
Bir avucun
Beş parmağı kadar kardeş
Boyun eğmiş, razı olmuş
Gömülmüşüz çamuruna alın terinin
Mayasına hamuruna alın terinin
Mayasına hamuruna kara ekmeğin

Fabrika bacaları çatlayacak hırsından
Sefaletler, felaketler ve kötü niyet
Her gün götürüyor içimizden birini
Şu fabrika, şu vapur, lokomotif düdüğü
Şarkısını tekrarlıyor ezilmişler şehrinin. 

VIII

Anne girmem bu oyuncak dükkânına
Orda toplar, tayyareler, tanklar var.

Seviyorum söğüt dalı atımı
Tekme atmaz, ısırmaz 

Ben yaşamak istiyorum
Ağaç gibi sessiz sessiz ve rahat. 

Karınca kararınca değil,
Serile serpile boylu boyunca. 

Anne girmem bu oyuncak dükkânına
Orda toplar, tayyareler, tanklar var

İlgili Sayfalar

• Toplumcu Şiir 1920 Kuşağı

• Toplumcu Şiir 1940 Kuşağı

• Toplumcu Şiir 1960 Kuşağı

Yararlanılan Kaynak

• Cahit Irgat'ın Şiirinde İnsan, Ertan Erol