Gültekin Samanoğlu (1927-2003)

Gültekin Samancı
(Samanoğlu)

• Şair, bürokrat.
• 1927'de Konya'da doğdu.
• Asıl adı Gültekin Samancı'dır.
• 1949'da Harp Okulundan mezun oldu.
• İlk sayısı 16 Mart 1950’de yayımlanan Hisar dergisinin kurucularından biridir.
• 1959 yılında kendi isteğiyle ordudan ayrılarak Basın Yayın Genel Müdürlüğünde çalışmaya başladı. 1973'te Basın İlan Kurumu Genel Müdürü oldu. Bu görevi hayatının sonuna kadar sürdürdü.
• 11 Nisan 2003’te İstanbul’da öldü.

Sanat Anlayışı

• Hisarcılar olarak bilinen topluluğun önemli şairlerinden biridir. Fikir ve sanat dergisi olan Hisar, edebiyatımıza millî bir kimlik kazandırmak isteyen şairler tarafından çıkarılmıştır. Bu dergide eser veren sanatçılar "Hisarcılar" olarak anılmıştır.
• Adını ilk olarak 1948'de Çınaraltı dergisinde yayımlanan "O Kadın" şiiriyle duyurdu.
• Şiir ve yazıları Hisar başta olmak üzere, Türk Edebiyatı, Çağrı, Türk Dili, Millî Kültür gibi dergilerde yayımlandı.
• Şiirlerinde aile, yaşama sevinci, kadın, aşk, memleket sevgisi, yalnızlık, gurbet öne çıkan temalardır.
• Halk ve divan şiiri geleneğinden beslendi.
• Şiirlerini hece ölçüsüyle yazdı.
• Şiirlerini yalın ve duru bir Türkçeyle yazdı.

Eserleri

• Şiir: Alacakaranlık, Uzun Vuran Gölge
• İnceleme: Cahit Sıtkı Tarancı, Kemalettin Kamu

Şiirlerinden

Uzun Vuran Gölge

Çağrılı gülücükle gelecek değildi ya,
İşte kasımpatılar, işte el titremesi;
Ve kalbimdeki dolup boşalmalar, depremler.

Uzaklarda sanılan yarım yüzyıl geldi ya:
Artık kolay olmuyor, "akşam olsun" demesi...

Duygu meleyen kuzum, kuzulamaya durmuş.
Gülüşünü sularla bir tuttuğu yaramaz,
"Bir"ken "iki" olmanın yol ayrımında yorgun.

Ne bu tedirginliğim, gölge uzun mu vurmuş
Yollarına ömrümün, ellerim durduramaz.

Bu eller kaç günahın, kaç sevabın sahibi?
Kalem tutan, el tutan, ara sıra gül tutan;
Dikeni kanatsa da ille gül, ille de gül.

Bir de üstüme yağan sevgiler, yağmur gibi:
Yaşamayı sevdiren, beni böyle avutan...

Ağıt  (Hisar'ın kapanması üzerine)

Gelenekten emsin diye öz suyunu,
Bir fidan dikmişiz; kökü derinlerde.
Anamızın ak sütü sulamış onu,
Gönül gözlerimizden güneşi almış.
Meyveye durmuş en karanlık günlerde,
En kıraç topraklarda dal budak salmış...

Sevgi yolunda sabırlı, ağırbaşlı;
İnancın doruğunda ulu bir çınar,
İyiye güleç, kötüye çatık kaşlı.
Yeniden doğuşa uzanmış, her gün
Kavruk dillere, büngül büngül bir pınar;
Çağdaş ve öze dönük, tazecik sürgün.

Derken, çiğ rüzgarların körüklediği
Yangına, dimdik ayakta, düşmüş yenik;
Başlayamamış özlemle beklediği:
Umursamazların dilindeki yağmur
Ak sütler çekilmiş, analar gücenik;
Gönül gözlerinde yaşlar, tomur tomur...

İlgili Sayfa

• Hisarcılar

Yararlanılan Kaynaklar

• Kemalettin Kamu ve Gültekin Samanoğlu Şiirlerine "Gurbet Teması" Bağlamında Karşılaştırmalı Bir Bakış, Yaşar Şimşek
• Gültekin Samanoğlu'nun Şiirinin Kaynakları, Yaşar Şimşek
• Taha Toros Arşivi, TT 584515