Esti nesîm-i nevbahâr açıldı güller subh dem
Açsın bizim de gönlümüz sâkî meded sun câm-ı Cem
Erdi yine ürd-i behişt oldu hevâ anber sirişt
Âlem behişt ender behişt her kûşe bir bâğ-ı İrem
Gül devri ayş eyyâmıdır zevk u safâ hengâmıdır
Âşıkların bayramıdır bu mevsim-i ferhunde dem
Dönsün yine peymâneler olsun tehî humhâneler
Raks eylesin mestâneler mutrıblar ettikçe nagam
Bu demde ki şâm u seher meyhâne bağa reşk eder
Mest olsa dilber sevse ger mazûrdur şeyhulharem
Yâ neylesin bîçâreler âlüfteler âvâreler
Sâgar sunar mehpâreler nûş etmemek olur sitem
Yâr ola câm-ı Cem ola böyle dem-i hurrem ola
Ârif odur bu dem ola ayş u tarabla mugtenem
Zevkı o rind eyler tamâm ki tuta mest ü şâdkâm
Bir elde câm-ı lâle-fâm bir elde zülf-i hambeham
Lutf eyle sâkî nâzı ko mey sun ki kalmaz böyle bu
Dolsun sürâhî vü sebû boş durmasın peymâne hem
Her nev resîde şâh-ı gül aldı eline câm-ı mül
Lutf et açıl sen dahi gül ey serv-i kadd-i gonca-fem
Bu dürd ü bu sâfî deme dönsün piyâle gam yeme
Kânûn-ı devr-i dâime uy sen de mey sun dembedem
Meydir mihekk-i âşıkân âşûb-ı dilârâm-ı cân
Sermâye-i pîr-i mugân pîrâye-i bezm-i sanem
Mey âkili irşâd eder âşıkları dil şâd eder
Seyle verir berbâd eder dillerde koymaz gerd-i gem
Mey âteş-i seyyâledir mînâ kadehle lâledir
Yâ gonca-i pür jâledir açmış nesîm-i subh-ı dem
Sâkî meded mey sun bize câm-ı Cem ü key sun bize
Rıtl-ı peyâpey sun bize gitsin gönüllerden elem
Biz âşık-ı âzâdeyiz ammâ esîr-i bâdeyiz
Âlüfteyiz dildâdeyiz bizden dirîg etme kerem
Girizgah
Bir câm sun Allah için bir kâse de ol mâh için
Tâ medh-i şâhenşâh için alam ele levh u kalem
Methiye
Ol âfitâb-ı saltanat ol şehsüvâr-ı memleket
Cem bezm ü Hâtem-mekremet memdûh-ı esnâf-ı ümen
Ablaksüvâr-ı rûzgâr âşûb-ı Rûm u Zengbâr
Leşker-şikâr-ı kâmkâr Behrâm-ı Âferîdûn alem
Pîrâye-i mülk ü milel sermâye-i dîn ü düvel
Ki olmuş nasîbi tâ ezel tâc-ı Ferîdûn taht-ı Cem
Hâkân-ı Osmânî-neseb ki münderic zâtında hep
İslâm-ı Fârûk-ı Arab ikbâl-i Pervîz-i Acem
Sultân Murâd-ı kâmrân-efsürde vü kişversitân
Hem pâdişeh hem Kahramân sâhibkırân-ı Cem haşem
Şâhenşeh-i ferhunde baht ârâyiş-i dîhîm ü taht
Bahtı kavî ikbâli saht İskender-i Yûsuf şiyem
Şâh-ı cihânârâ mıdır mâh-ı zemînpîrâ mıdır
Behrâm-ı bîpervâ mıdır yâ âfitâb-ı pür kerem
Şâhâne meşreb Cem gibi sâhibkırân Rüstem gibi
Hem Îsâ-yı Meryem gibi ehl-i dil ü ferhunde dem
Dünyâ ve mâfîhâ nedir cennet olursa yâ nedir
Lutf eylemek zîrâ nedir yanında bir nakd u selem
Cümle hünerden Bânasîb sırr-ı acep sun-ı garîb
Meclisde şûh u dilfirîb cenk edecek şîr-i ücem
Gâhî ki ol şîr-i yele hışm ile tîg alır ele
Olur cihân pür zelzele basdıkça meydâna kedem
Ol dem ki kasd-ı cenk eder sahrâları gül renk eder
Dünyâyı hasma teng eder olursa Sâm u Güstehem
Sürdükçe hasma yektene bakmaz silâh u cevşene
Yer kalmaz aslâ düşmana illâ beyâbân-ı adem
Ey Husrev-i âlî nijâd vey dâver-i pâk itikâd
Ey şâh-ı sâhib adl ü dâd ey pâdişâh-ı muhterem
Fahriye
Sen bir şeh-i zîşânsın şâhenşeh-i devrânsın
Yanî ki sen hâkânsın devrinde ben Hâkânî’yim
Ben gerçi bir bîhâsılım şâkird-i ders-i müşkülim
Hem mekteb-i ehl-i dilim halk olmadan levh ü kalem
Sözde nazîr olmaz bana ger olsa âlem bir yana
Pürtumturâk u hoş edâ ne Hâfızım ne Muhteşem
Hâkânî’yim ben Muhteşem yanımda serheng-i haşem
Hâfız olur lebbeste dem dâmem edince zîr ü bem
Dua
Nefî yeter davâyı ko dünyâ ile kavgâyı ko
Eflâke istiğnâyı ko hâke yüzün sür lâcerem
Kaldır elin eyle duâ buldu kasîden intihâ
Şimdi duâ etmek sana hem müstehabdır hem ehem
Nice kasîde bir kitâb mecmûa-i pür intihâb
Her nüktesi Faslulhitâb her beyti bir genc-i hikem
Tâ ki cihân mamûr ola geh emn ü geh pür şûr ola
İkbâl ile mesrûr ola ol Husrev-i vâlâ himem
Nefi
İlgili Sayfa
Divan Şiiri Örnekleri
hmmm güzel
YanıtlaSil