Ne Tende Can

Ne tende can ile sensiz ümid-i sıhhat olur
Ne can bedende gam-ı firkatinle râhat olur

Ne çâre var ki firâkınla eğlenem bir dem
Ne tâliim meded eyler visâle fırsat olur

Dil ise gitti kesilmez heva-yı aşkından
Nasihat eylediğimce beter melâmet olur

Belâ budur ki alıştı belâlarınla gönül
Gamın da gelse dile bâis i meserret olur

Ne şeb ki kûyuna yüz sürmesem o şeb ölürüm
Ne gün ki kaametini görmesem kıyamet olur

Nedir bu tâli' ile derdi Nef'i-i zârın
Ne şûhu sevse mülâyim dedikçe âfet olur

Nefi

Günümüz Türkçesi

1. Beyit

Ne tende can ile sensiz ümid-i sıhhat olur
Ne can bedende gam-ı firkatinle râhat olur

Ne tende can, sensiz sıhhat ümidi bulur ne de bu can, bedende ayrılık acısıyla rahat bulur.

2. Beyit

Ne çâre var ki firâkınla eğlenem bir dem
Ne tâliim meded eyler visâle fırsat olur

Ne senden ayrıyken bir an olsun avunabilirim ne de talihim yardım edip kavuşmamıza fırsat verir.

3. Beyit

Dil ise gitti kesilmez heva-yı aşkından
Nasîhat eylediğimce beter melâmet olur

Gönül ise aşkının hevesine kapıldı gitti ki ben nasihat verdikçe o rezilliğini arttırır.

4. Beyit

Belâ budur ki alıştı belâlarınla gönül
Gamın da gelse dile bâis-i meserret olur

Asıl bela budur ki gönül belalarına alıştı, derdin de gelse gönlüme şenlik sebebi olur.

5. Beyit

Ne şeb ki kûyuna yüz sürmesem o şeb ölürüm
Ne gün ki kaametini görmesem kıyamet ol

Hangi gece ki semtine yüz sürmesem o gece ölürüm, hangi gün ki endamını görmesem kıyamet kopar.

6. Beyit

Nedir bu tâli' ile derdi Nef'i-i zârın
Ne şûhu sevse mülâyim dedikçe âfet olur

Ağlayıp inleyen Nefi'nin bu talihten çektiği nedir, hangi işveli güzeli sevse ona uysal dedikçe afet kesiliyor.

Sözlük

gam: sıkıntı, keder
firkat: ayrılık
gam-ı firkat: ayrılık acısı
firak: ayrılık
dem: an
meded (medet): yardım
visal: kavuşma
dil: gönül
heva: istek, arzu
melamet: kınama (Halkın gözünde kendisini kötü tanıtarak insanların beğenme ve saygısı yerine hor görmesini isteyen, böylelikle nefsi öldürerek Allah’a yaklaşmayı esas alan tasavvuf anlayışı)
bâis: sebep
meserret: sevinç
şeb: gece
kûy: semt, mahalle
kaamet (kamet): boy
zâr: inleyen, sesle ağlayan
mülayim: yumuşak huylu

İlgili Sayfalar

👉 Nefi

👉 Divan Şiiri Örnek Metinler

Yararlanılan Kaynaklar

Övgü ve Yerginin Zirve Şairi Nefi, Mücahit Kaçar, s. 77, 78
Rüştü Şardağ, Klasik Divan Şiirimiz, s. 324
Muzaffer Reşit, Divan Şiiri Antolojisi, s. 59