Memed'in Ağıdı

1920 yılıdır. Kahramanmaraş'a bağlı Andırın ilçesinin Geben köyünde yaşayan Memed adındaki bir delikanlı, evlendiği günün gecesinde vefat eder. Aşağıdaki ağıt, bu beklenmedik ölüm karşısında damadın annesi ile dul kalan eşi tarafından o gece yakılmıştır.

Memed'in Ağıdı

Gökte bulut yan gidiyor
Derelerden kan gidiyor
Ulaş Doktor Osman Bey'im
Memed'imden can gidiyor

Memed'imin del'anası
Bugün Memed'in kınası
Bu da bizden kanun kalsın
Düğünde özne ölmesi

Memed'imin atı iki
Ayakları ala seki
Yıkman bunun bayrağını
Dolanır da gelir belki

Çıktım kavak yarısına
Balta vurdum kurusuna
Küs mü gittin Memed oğlum
Beş bacının birisine

Tan davulu çalınıyor
Harman yeri yarılıyor
Okuntu saldığın beyler
Cenazene deriliyor

Ben süpürmem avlunuzu
Böyle m'ettik gavlimizi
Ayağı kademsiz derler
Hiç görmedim oğlunuzu

Derleyen: Yaşar Kemal

Sözcükler / Notlar

ulaş (yetiş)
del'anası (deli anası)
özne: damat
ala: Birkaç rengin karışımından oluşan renk, alaca
seki: At, eşek ve sığırların ayaklarında bileğe veya dize kadar çıkan beyazlık; sekil
yıkman (yıkmayın) (Düğünlerde evlerin avlusuna bir bayrak dikilir. "Yıkman" sözcüğü bayrağı indirmeyin, anlamında kullanılmış.)
"Tan davulu çalınıyor" (Köy düğünlerinde tan yeri ağarırken davul çalınır.)
okuntu: Küçük armağanlarla yapılan düğün çağrısı
dermek: Bir araya getirmek, toplamak
gavlimizi (kavlimizi)
kavil: sözleşme
kademsiz: uğursuz

İlgili Sayfalar

👉 Halk Edebiyatı Şiir Örnekleri

👉 Yaşar Kemal

Yararlanılan Kaynak

Ağıtlar, Yaşar Kemal, Yapı Kredi Yayınları, 1993