Parnasizm
 |
| Theodore De Banville |
- Şiirde gerçekçilik.
- Fransa'da 1860'ta "Çağdaş Parnas" adlı şiir dergisinin etrafında toplanan sanatçılar tarafından ortaya çıkarılan edebî akım.
- Parnasizm, romantik şiire tepkidir.
Özellikleri
- Duygusallıktan ve öznellikten uzaktır.
- Şair, eserinde kişiliğini gizleyerek dış dünyayı nesnel bir bakışla gözlemler.
- Şiirde ayrıntılı ve nesnel betimlemelere yer verilmiştir.
- "Sanat için sanat" anlayışını benimseyen bu sanatçılar toplumsal sorunları ele almazlar.
- Şiirde biçime büyük önem verilmiş bu nedenle ölçü, uyak ve ritm öne çıkarılmıştır. Hatta onlar için "Şiir, ölçü ve kafiyeden ibarettir."
- Nazım şekli olarak en çok sone kullanılmıştır.
- Romantizmde bir yana bırakılan Yunan ve Latin kültürüne dönülmüştür.
- Geçmiş zamanların olay ve kişileri işlenmiştir. Şiirin esin kaynağı eski uygarlıklar ya da uzak ülkelerin kültür ve efsaneleri olmuştur (Şiire egzotik bir atmosfer getirilir).
- Seçkin kişilere seslenen bir şiir anlayışıdır.
Önemli Sanatçıları:
- Theophile Gautier
- Thedore De Banville
- Jose Maria Heredia
- Leconte De Lisle
- François Coppee
Türk Edebiyatında Parnasizm:
Bu akımın en belirgin etkileri Servetifünun şairi Tevfik Fikret'te görülür. Kimi yönleriyle Yahya Kemal de bu akımdan izler taşır.
İlgili Sayfalar
Yararlanılan kaynaklar için Kaynakça sayfamıza bakabilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Desteğiniz bizim için önemli. Daha iyi içerikler üretmemiz için yorumlarınızla bize destek olabilirsiniz. Ayrıca sayfaya daha rahat ulaşmak için sayfamızı sık kullanılanlar klasörüne eklemeyi unutmayınız.