Emrah’ı Ağlattın Sen Dahi Gülme

Sevdiğim Allah’tan budur niyazım
Pervaneler gibi nâre düşesin
Dilerim derdine derman olmasın
Şeyda bülbül gibi zâre düşesin

İki yakan bir araya gelmesin
Seni gören hiç merhamet kılmasın
Daim ağlamaktan yüzün gülmesin
Garip Mansur gibi dâre düşesin

İki gözün birden olsun da alil
Ellerin koynunda gez melul melul
Genç yaşın içinde hem zelil sefil
Sonra bir de sitemkâra düşesin

Emrah’ı ağlattın sen dahi gülme
Şu fânide bir gün ber-murat olma
Öldüğün vakitte hiç iman bulma
Yılanı çok bir mezara düşesin

Erzurumlu Emrah

Sözcükler

niyaz: dilek, dua, yakarma
nâr: ateş
şeyda: tutkun, divane, mecnun
zâr: zayıf, dermansız, perişan

Mansur (öl.922): Hallac-ı Mansur olarak bilinen ünlü mutasavvıf.
dâr: dar ağacı
alil: kör, hasta, sakat
melul: usanmış, mahzun
zelil: alçak, düşük
sitemkâr: zalim (Farsça)
ber-murat: muradına eren, arzusuna kavuşan

İlgili Sayfalar

👉 Halk Şiiri Örnek Metinler

👉 Pervane ile Mum

Yararlanılan Kaynak

Erzurumlu Emrah'ın Hayatı ve Eserleri, İshak Akdemir