Dedi Hep Çektiğim Dil Yarasıdır

Dedim dilber didelerin ıslanmış
Dedi çok ağladım sel yarasıdır
Dedim dilber yanakların dişlenmiş
Dedi zülfüm değdi tel yarasıdır

Dedim dilber lebin şeker bal olmuş
Dedi bana bugün başka hâl olmuş
Dedim dilber ak gerdanın gül olmuş
Dedi çiçek soktum gül yarasıdır

Dedim dilber Emrah aklını aldın
Dedi şu cihanda beni mi buldun
Dedim dilber niçin sarardın soldun
Dedi hep çektiğim dil yarasıdır

Ercişli Emrah
(Kimi kaynaklara göre Erzurumlu Emrah)

Sözcükler

dide: göz 
zülüf: Şakaklardan sarkan saç lülesi, sevgilinin saçı
leb: dudak

İnceleme

Nazım şekli: Koşma (11'li hece ölçüsü)
Nazım türü: Güzelleme

Uyak şeması:

...... ıslanmış — a
...... sel yarasıdır — b
...... dişlenmiş — a
...... tel yarasıdır — b

...... bal olmuş — c
...... hâl olmuş — c
...... gül olmuş — c
...... gül yarasıdır — b

...... aldın — d
...... buldun — d
...... soldun — d
...... dil yarasıdır — b

Dedim-Dedi Tarzı Söyleyiş

Halk şiirinde yaygın olarak kullanılan bir söyleyiş biçimidir.
Âşıkla sevgilinin karşılıklı konuşması şeklinde kurgulanan bu türde sevgilinin cefası, vefasızlığı, nazı ve güzelliği yine ozan tarafından dile getirilir. Amaç, şiirdeki anlamı kuvvetlendirmektir.
Türün ilk örneklerine Divan-u Lugat'it Türk'te rastlanmaktadır. Dedim-dedi biçimi, eserde "aydum" ve "aydı" sözcükleriyle iki dörtlük halinde yer almaktadır.

İlgili Sayfalar

👉 Halk Edebiyatı Ana Sayfa

👉 Halk Edebiyatı Çıkmış Sorular

Yararlanılan Kaynaklar

Türk Halk Şiiri, Prof. Dr. Mustafa Sever, Ankara Üniversitesi Yayınevi
Divan Şiiriyle Halk Şiirinde Ortak Bir Söyleyiş Biçimi, H. Dilek Batislam

Konu Anlatımı İndir 👇