YKS Edebiyat Türkçe: Faik Ali Ozansoy (1876

Faik Ali Ozansoy

Devlet adamı, şair, yazar.
Servetifünun ve Fecriati şairidir.
1876'da Diyarbakır'da doğdu.
Birçok âlim, şair ve devlet adamı yetiştiren köklü bir aileye mensuptur. Divan şiiri tarzında manzumeleri de olan tarihçi Diyarbakırlı Mehmet Said Paşa’nın oğlu ve Servetifünun şairi ve devlet adamı Süleyman Nazif'in kardeşidir.
Mekteb-i Mülkiye'den mezun oldu (1901).
Mülkiyede öğrenci iken şiirleri Servet-i Fünun'da yayımlanmaya başlar.
1902'de memuriyete başlayan Faik Ali, memleketin birçok yerinde kaymakam ve mutasarrıf olarak çalıştı.
Servetifünun şairi Faik Ali, Fecriati'nin de geçici başkanı ve isim babasıdır.
1919'da vali olarak Diyarbakır'a atandı. Burada kısa bir süre görev yapan Faik Ali, İçişleri Bakanı Ebubekir Hazım Teperyan'ın teklifi ile 1920'de Dâhiliye Nezareti Müsteşarlığına atandı. Kuvayımilliyeyi asi olarak ilan etmeyi reddeden Ebubekir Hazım Bey'in istifasından kısa bir süre sonra o da görevinden ayrılır.
Sonrasında Fransız Saint Benoit'te Türkçe öğretmeni, Mülkiye Mektebinde Fransızca okutmanı olarak çalışan şair, 1930'da emekli oldu.
Emeklilik yıllarında pek göz önünde olmayan sanatçı, 1 Ekim 1950'de Ankara’da öldü.

Edebi Kişiliği

İlk dönem şiirlerinde Recaizade Mahmut Ekrem, Namık Kemal ve özellikle de Abdülhak Hamit etkisi altındadır.
Servetifünun edebiyatına dahil olduktan sonra şiirleri dil, üslup ve duyuş olarak bağlı olduğu edebiyatın tüm özelliklerini gösterir.
Arapça-Farsça tamlamalarla yüklü ağır bir dil kullandı.
Şiirlerinde duygu ve hayal ön plandadır.
1908'e kadar şiirlerinde öne çıkan temalar aşk, kadın ve tabiattır. Şair bu tarihten sonra şiirlerinde sosyal konulara da yer vermeye başlar.
Sanatçının şiirden sonra uğraştığı diğer bir alan da tiyatrodur.

Tüm Eserleri

Şiir: Fani Teselliler, Mithat Paşa, Temâsil, Elhan-ı Vatan, Şair-i Azam'a Mektup
Manzum Tiyatro: Payitahtın Kapısında, Nedim ve Lale Devri

İlgili Sayfalar

Yararlanılan Kaynaklar