YKS Edebiyat Türkçe: İç Monolog (Konuşma)

Olay çevresinde gelişen edebi metinlerde kullanılan bir anlatım tekniğidir.
Karakterin kendi içinde yaptığı sessiz konuşmadır.
Bu teknik, "iç konuşma" olarak da bilinir.
Kahramanın iç dünyası aracısız bir şekilde verilir.
Anlatıcının devreden çıkması nedeniyle göstermeye bağlı bir tekniktir.
Kahramanın duygu ve düşünceleri eserdeki konu akışına uygundur.
Konuşma belli bir zihinsel tutarlılık gösterir.
Bu teknik sayesinde roman psikolojik anlamda derinlik kazanır.
Özellikle psikolojik tahlile önem veren sanatçılarca tercih edilir.
Dil bilgisi kurallarına ve noktalama işaretlerine dikkat edilir.
İç konuşma, modern romanın ortaya çıkışı ile olgunlaşan bilinç akışının hazırlayıcısıdır. Bu iki tekniğin kimi eserlerde birbirinin içine geçmiş şekilde kullanıldığı görülür.

İç Konuşma Örnekleri

Örnek 1

Beni asacak değil ya! Onu ne alakadar eder? Ona bir zararım dokunmadı ya… Hem ne sanki, ben kimseden ne para aldım ne bilirim ne tanırım… Bitti gitti.

Örnek 2

Ayyy! Dizlerim! Dizim ayyy! Battı dizime battı, sinsi sen sen yaptın gene, ne koydun yerlere, gülüyor bir de gülüyor! Kancık memur seni! Tanrı şu ölmüş de örtülmemiş memur parçasını ne vakit alacaksın başımdan! Ayy dizim, kangren olur muyum? Otuz yılımı kokmuş yatağında nasıl da geçirdim, niye gitmedim Tanrım, niye gitmedim, çok pişmanım, çok çok çok pişmanım, şu elin adamını sonuna kadar niye bekledim, boğuluyorum boğuluyorum pişmanlıktan…

Örnek 3

Yarım kilo et, iki yüz elli gram beyaz peynir peşinde koşmaktan; ev sahibi ile dalaşmaktan kaçmışım güya… Çocukları bile sevmiyormuşum… Pöh… Onlara balkonda bir sebze bahçesi kurmaya kalkıştım…Düşünün, sevinsin, oyalansınlar ve bu uğraşı tabii unsurlar üzerinde sürdürsünler istedim… Sonra bahçeye bir de küçük fino bağlayacaktık… Balkondaki bahçe üzerine bu kadar ayrıntılı projeleri olan ben, çocukları sevmiyormuşum… Pöh… Her neyse… Bu Nahide faslı bu güzel günü berbat etmemeli… Yeniden ona dönmeliyim.