YKS Edebiyat Türkçe: Toplumcu Gerçekçi Roman ve Hikaye

Kaynağını Marksist ideolojiden alan roman anlayışı.
Marksizm; felsefî, ekonomik ve sosyopolitik görüş sistemini temsil eden doktrin. Sınıfsız toplumu hedefleyen bu görüş, işçi sınıfının kurtuluş mücadelesiyle doğmuştur.
Bu tür eserlerde ideoloji ön plandadır. Yazarlar, daha çok sosyalist dünya görüşünden hareketle kapitalist düzene karşı bir tutum sergiler.
Toplumcu gerçekçi roman ve hikâye toplumsal gerçekleri yansıtmakla kalmaz onu değiştirmeyi de amaç edinir. Bu nedenle verilen eserler tezli roman özelliği gösterir.
1930’lu yıllarda görülmeye başlayan bu anlayışın ilk romanı Sadri Ertem’in Çıkrıklar Durunca (1931) adlı eseridir.
Toplumcu gerçekçi roman ve hikâye, 1950'den sonra Köy Enstitüsü çıkışlı yazarlarla ivme kazanarak etkisini 1980’li yıllara kadar devam ettirmiştir.
Eserlerde çatışmalar genellikle ağa-köylü, öğretmen-imam, zengin-fakir ya da patron-işçi üzerine kurulur.
Bunun yanında köylerdeki toprak kavgaları, köyden kente göç, işçi sınıfının sorunları ve geçim mücadelesi gibi konular da işlenmiştir.
Eserlerin dili konuşma diline yakındır. Kahramanlar genellikle yöresel ağızlarıyla konuşturulur.

Toplumcu Gerçekçi Roman ve Hikaye Yazarları

Sadri Ertem (1898 - 1943)

Toplumcu-gerçekçi edebiyatımızı hazırlayan öncü kalemlerden biridir.

Eserlerinde köy ve kasaba gerçeklerini, emekçinin sömürülüşünü, aydın - halk çatışmasını ve Cumhuriyet devrimlerine karşı çıkan tutucu çevreleri işlemiştir.

Sanatın toplum hizmetinde olduğu kanısındadır.

Sanat kaygısı taşımayan yalın bir üslup kullanmıştır.

Duygusallıktan, tasvir ve psikolojik derinlikten uzak, tüm gücünü fikirlerden alan bir anlatımı vardır.

Roman: Çıkrıklar Durunca, Bir Varmış Bir Yokmuş, Düşkünler, Yol Arkadaşları

Hikaye Kitapları: Bacayı İndir Bacayı Kaldır, Silindir Şapka Giyen Köylü, Bay Virgül, Bir Şehrin Ruhu, Korku

👉 Sadri Ertem hakkında ayrıntılı bilgi için tıklayınız.

Sabahattin Ali (1907 - 1948)

Hikaye ve roman yazarı,şair.
Olay hikayesi olarak da bilinen Mauppasant tarzı hikâye anlayışını sürdürmüştür.
Köy ve kasaba hikayecisi olarak tanınmıştır.
Köy hayatı ve köylüler, hapishane yaşamı ve mahkumlar, işçi sorunları, kadın ve aşk hikayelerinin başlıca konularıdır.
Köyü konu alan hikayelerinde okul, yol ve doktordan yoksun, ağa baskısı altında ezilen ve topraksız bırakılan köylünün dramı işlenir. Bu tür öykülerde tarla, su, eğlence, kadın gibi nedenlerle işlenen cinayetler de önemli yer tutar.
Sabahattin Ali; yalın, duru ama yoğun bir anlatımı seçmiştir. Kahramanlarını ağız özelliklerine göre konuşturmayı tercih etmemiştir.
Roman türünde üç eser veren yazarın romanları Kuyucaklı Yusuf, İçimizdeki Şeytan ve Kürk Mantolu Madonna'dır.
Roman: Kuyucaklı Yusuf, İçimizdeki Şeytan, Kürk Mantolu Modanna
Hikaye: Değirmen, Kağnı, Ses, Yeni Dünya, Sırça Köşk
Tiyatro: Esirler
Şiir: Dağlar ve Rüzgar, Kurbağaların Serenadı

👉 Sabahattin Ali hakkında ayrıntılı bilgi için tıklayınız.

Orhan Kemal (1914 - 1970)

Toplumcu gerçekçi yazarlardandır.

Eserlerinde kendisi gibi ekmek kavgası veren sıradan insanların yaşamını anlatır: Çukurova yöresindeki tarım köylüleri, ırgatlar, fabrika işçileri, köyden kente göç eden insanlar, küçük memurlar...

Eserlerde ezilip horlanan, sömürülen bu insanların karşısında ezenler, horlayanlar yer alır: amirler, ağalar, patronlar...

Hayatın içinden seçilen basit konuları gözlemlerine dayanarak işler.

Konuşmaların ağır bastığı yalın ve samimi bir dile sahiptir.

Diyaloglarında oldukça başarılı olan yazar, roman kişilerini yerel ağızlarına uygun konuşturur.

Kahramanların psikolojilerini konuşmalarla vermesi eserlerini daha sürükleyici kılar.

Toplumsal gerçekleri, birey-toplum ilişkileri çerçevesinde ele alır.

Eserlerinin birçoğu kendi hayatından kesitler içerir.

Hikayeleri: Ekmek Kavgası, Sarhoşlar, Çamaşırcının Kızı, 72. Koğuş, Grev, Arka Sokak, Kardeş Payı, Babil Kulesi, Dünyada Harp Vardı, Mahalle Kavgası, İşsiz, Önce Ekmek, Küçükler ve Büyükler

Romanları: Baba Evi, Avare Yıllar, Murtaza, Cemile, Bereketli Topraklar Üzerinde, Suçlu, Devlet Kuşu, Vukuat Var, Gavurun Kızı, Küçücük, Dünya Evi, El Kızı, Hanımın Çiftliği, Eskici ve Oğulları, Gurbet Kuşları, Sokakların Çocuğu, Kanlı Topraklar, Bir Filiz Vardı, Müfettişler Müfettişi, Yalancı Dünya, Evlerden Biri, Arkadaş Islıkları, Sokaklardan Bir Kız, Üç Kağıtçı, Kötü Yol, Kaçak, Tersine Dünya

Tiyatroları: İspinozlar, 72. Koğuş

👉 Orhan Kemal hakkında ayrıntılı bilgi için tıklayınız.

Kemal Tahir (1910 - 1973)

Toplumcu gerçekçi romancı, gazeteci ve fikir adamı.
Romanı toplumsal sorunları çözmede bir araç olarak görür.
Romanları konuları bakımından köy yaşamını ele aldığı romanlar ile tarihî-siyasi romanlar olmak üzere iki gruba ayrılabilir.
Kurt Kanunu, Esir Şehrin İnsanları, Yorgun Savaşçı gibi yakın tarihimizin önemli olaylarını konu aldığı romanlarının yanı sıra Osmanlı Devleti'nin kuruluşunu anlattığı Devlet Ana romanıyla tanınmıştır.
Kurt Kanunu adlı romanda olduğu gibi resmî tarih söylemine aykırı yaklaşımlarıyla dikkat çeken yazar, düşünce hayatımızı da etkilemiştir.
Hikayelerini Göl İnsanları adıyla 1955'te yayımlamıştır.
Hikaye: Göl İnsanları
Romanları: Sağırdere, Esir Şehrin İnsanları, Esir Şehrin Mahpusu, Yol Ayrımı, Rahmet Yolları Kesti, Körduman, Kelleci Mehmet, Yorgun Savaşçı, Bozkırdaki Çiçek, Devlet Ana, Kurt Kanunu, Büyük Mal, Yediçınar Yaylası, Köyün Kamburu, Namusçular, Karılar Koğuşu, Hür Şehrin İnsanları, Dam Ağası, Bir Mülkiyet Kalesi

👉 Kemal Tahir hakkında ayrıntılı bilgi için tıklayınız.

Samim Kocagöz (1916 - 1993)

Köy roman ve hikayesinin önemli isimlerinden biridir.
Hikayelerinde köy ve kasabalarda (Söke yöresi) üretim, yerleşim ya da töreden kaynaklanan sorunları işledi.
Romanlarında da benzer konuları işleyen yazar bu konuların yanında büyük şehirdeki orta sınıfı, Kurtuluş Savaşı'nı, çok partili hayata geçişi ve darbe dönemlerini ele almıştır.
Eserlerini yazarken genel olarak kendi yaşadıklarından ve gözlemlerinden yararlanmıştır.
Özellikle Kurtuluş Savaşı'nı ele aldığı Kalpaklılar romanıyla ünlüdür.
Roman: Nabi'nin Park Kahvesi, Yılan Hikayesi, Onbinlerin Dönüşü, Kalpaklılar, Doludizgin, Bir Karış Toprak, Bir Çift Öküz, İzmir'in İçinde,Tartışma, Mor Ötesi, Eski Toprak
Hikaye Kitapları: Telli Kavak, Sığınak, Sam Amca, Cihan Şoförü, Ahmet'in Kuzuları, Yolun Üstündeki Kaya, Yağmurdaki Kız, Alandaki Delikanlı, Zarkanat, Koca Tülü, Gecenin Soluğu, Simon Pepeta, Baskın

👉 Samim Kocagöz hakkında ayrıntılı bilgi için tıklayınız.

Kemal Bilbaşar (1910 - 1983)

Edebiyata öykü yazarak başlayan daha sonra romana yönelmiştir.

Yapıtlarında köy ve kasaba insanlarını yansıtmıştır.

Bilbaşar’ı başarıya götüren ezen-ezilen ilişkisinin işlendiği toplumcu romanlarıdır.

Mesajı ön planda tutan yazar, eserlerinde estetikten çok içeriğe önem vermiştir.

Eserlerinde yer yer destansı-masalsı anlatıma başvuran yazar ruhsal çözümlemelere pek başvurmamıştır.

İlk romanı Denizin Çağırışı’nda babasını örnek alarak intihar eden bir öğretmeni anlatmıştır. Cemo ve onun devamı olan Memo ile Bir Başka Olur Ağaların Düğünü romanları ile ünlüdür.

Romanları: Denizin Çağrısı, Ay Tutulduğu Gece, Cemo, Memo, Yeşil Gölge, Yonca Kız, Başka Olur Ağaların Düğünü, Kölelik Dönemeci, Bedoş, Zühre Ninem
Hikaye Kitapları: Anadolu'dan Hikayeler, Cevizli Bahçe, Pazarlık, Pembe Kurt, Irgatların Öfkesi

👉 Kemal Bilbaşar hakkında ayrıntılı bilgi için tıklayınız.

Rıfat Ilgaz (1911 – 1993)

Roman ve hikaye yazarı, şair, öğretmen.

Sınıf adlı şiir kitabıyla tanınmaya başlayan sanatçı, toplumcu şiirin önde gelen şairlerinden biridir.

Şiirden sonra düz yazıya geçen yazar, özellikle Hababam Sınıfı romanıyla ve mizahi hikayeleriyle ünlüdür.

Mizahi eserlerinde "Stepne" takma adını kullanmıştır.

Roman: Hababam Sınıfı, Karartma Geceleri, Sarı Yazma, Yıldız Karayel, Halime Kaptan, Karadeniz Kıyıcığında

Mizahi Hikâyeler: Don Kişot İstanbul’da, Radarın Anahtarı, Saksağanın Kuyruğu, Şeker Kutusu, Kesmeli Bunları, Nerde O Eski Usturalar.

Şiir Kitapları: Sınıf, Yaşadıkça, Devam, Üsküdar'da Sabah Oldu, Soluk Soluğa, Karakılçık, Uzak Değil, Güvercinim Uyur mu, Kulağımız Kirişte, Ocak Katırı Alagöz

👉 Rıfat Ilgaz hakkında ayrıntılı bilgi için tıklayınız.

Aziz Nesin (1915 – 1995)

Mizah yazarı.

Sanatının başlıca ögeleri toplumsal yergi ve gülmecedir.

Eserlerinde yaşamı bütün yönleriyle yansıtmaya çalışmıştır. Toplumsal yaşamda gördüğü değişimleri, çelişkileri, haksızlıkları ve tüm bunların içinde bocalayan insanların dramını gülünç yanlarıyla ele almıştır.

Eserlerinde toplumun her kesiminden insanlara yer vermiştir.

Yansıttığı gerçeklikleri sergilerken belirgin tiplemeler çizer.

Zübük, Gol Kralı, Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz romanları Türk edebiyatında gülmece romanının başarılı örnekleri olarak nitelendirilir.

Roman: Zübük, Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz, Erkek Sabahat, Sûrname, Gol Kralı, Şimdiki Çocuklar Harika, Kadın Olan Erkeğin Hatıraları, Saçkıran

Hikaye: Toros Canavarı, Hangi Parti Kazanacak, Ölmüş Eşek, Bay Düdük, Koltuk, Fil Hamdi, Mahmut ile Nigar, Ah Biz Eşekler, Rıfat Bey Neden Kaşınıyor, Biz Adam Olmayız, Gıdıgıdı, Memleketin Birinde, Nazik Alet, Kördüğüşü, Medeniyetin Yedek Parçası, Deliler Boşandı, Damda Deli Var...

Oyunları: Biraz Gelir misiniz, Toros Canavarı, Hadi Öldürsene Canikom, Çiçu, Başarılarımı Karılarıma Borçluyum, Bir Zamanlar Memleketin Birinde

👉 Aziz Nesin hakkında ayrıntılı bilgi için tıklayınız.

Yaşar Kemal (1923 - 2015)

Roman, hikaye, senaryo ve röportaj yazarı.

Eserlerinde Anadolu'nun özellikle de Çukurova yöresinin yaşadığı sorunları, doğası, gelenekleriyle anlatır.

Anadolu’da sürüp giden ağa-köylü-ırgat ve yönetici ilişkilerini gerçekçi gözlemlerle ortaya koymuştur.

Eserlerindeki kahramanlarını derinlemesine işleyen yazar psikolojik tahlillerinde başarılıdır.

Eserlerinde geleneksel kültürden ve sözlü edebiyattan yararlanmıştır. Yerelden yola çıkarak evrensele ulaşmak ister.

Eserlerinde yöresel sözcük, deyim ve atasözlerine de yer vermiştir.

Yer yer destansı bir havaya bürünen şiirsel bir anlatıma sahiptir.

Hikâye: Sarı Sıcak

Roman: İnce Memed I-IV; Orta Direk, Yer Demir Gök Bakır, Ölmez Otu; Demirciler Çarşısı Cinayeti, Yusufcuk Yusuf; Üç Anadolu Efsanesi, Ağrıağı Efsanesi, Binboğalar Efsanesi, Çakırcalı Efe; Yağmurcuk Kuşu, Kale Kapısı, Kanın Sesi; Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana, Karıncanın Su İçtiği, Tanyeri Horozları, Çıplak Deniz Çıplak Ada; Yılanı Öldürseler, Al Gözüm Seyreyle Salih, Deniz Küstü, Hüyükteki Nar Ağacı, Tek Kanatlı Bir Kuş, Kuşlar da Gitti

Röportaj: Çukurova Yana Yana, Yanan Ormanlarda Elli Gün, Peri Bacaları, Allah'ın Askerleri...

👉 Yaşar Kemal hakkında ayrıntılı bilgi için tıklayınız.

Talip Apaydın (1926 - 2014)

Yazar, öğretmen.

Eserlerinde daha çok köy insanının yaşamını ve dramını işlemiştir.

Toplum sorunlarına yalın ve doğal bir anlatımla eğilmiştir.

Toz Duman İçinde, Vatan Dediler ve Köylüler romanlarında Kurtuluş Savaşı döneminde köylünün durumunu ele alır.

Romanları: Sarı Traktör, Yarbükü, Emmioğlu, Ortakçılar, Define, Yoz Davar, Toz Duman İçinde, Ortakçının Oğlu, Tütün Yorgunu, Kente İndi İdris, Vatan Dediler, Köylüler.

Hikâye Kitapları: Ateş Düşünce, Öte Yakadaki Cennet, Koca Taş, Yolun Kıyısındaki Adam, Duvar Yazıları, Kökten Ankaralı, Hendek Başı, Hem Uzak Hem Yakın, Sıra Dışı Öyküler
Şiir: Susuzluk, Kırsal Sancı.

👉 Talip Apaydın hakkında ayrıntılı bilgi için tıklayınız.

Mahmut Makal (1930 - 2018)

Yazar, şair, öğretmen.

"Köy Edebiyatı"nı başlatan yazar olarak bilinir.

Edebiyata şiir yazarak başladı.

İlkokul öğretmenliği sırasında, Varlık dergisine Aksaray'ın Nurgöz ve Demirci köylerindeki sosyal hayatı, fiziki şartları anlatan mektuplar göndermeye başladı. Varlık’ta yayımlanan bu yazılar büyük ilgi görünce Bizim Köy adıyla bir kitapta toplandı (1950).

Bizim Köy, köy edebiyatının ilk örneği kabul edilmektedir.

Yazarın eserleri genel olarak röportaj, anı, öykü, fıkra ya da günlük türlerinden izler taşımaktadır.

Kendisi de bir köy çocuğu olan yazar, yazılarında köy yaşamını tüm gerçekliği ile açık ve yalın bir dille ele almıştır.

👉 Mahmut Makal hakkında ayrıntılı bilgi için tıklayınız.

Fakir Baykurt (1929 - 1999)

Roman ve hikaye yazarı, öğretmen, sendikacı.
Köyde yetişen, köyün ve köylünün sorunlarını yakından bilen ve Köy Enstitüsünde yetişen bir yazardır.
Ağa-ırgat, halk-idare ve zengin-yoksul arasındaki çatışmaları ele alan romanlarıyla tanınmıştır.
Özellikle 1950-1970 yılları arasında öne çıkan “Köy Edebiyatı” akımının önemli temsilcilerinden biridir.
Eserlerinde kırsal kesimin yaşamına ve sorunlarına gerçekçi bir yaklaşımla ışık tuttu.
Eserlerinde yöresel ağızlara da yer veren yazar, abartıdan uzak, sade bir dil kullanmıştır.
Romanları: Yılanların Öcü, Irazca'nın Dirliği, Kara Ahmet Destanı, Kaplumbağalar, Onuncu Köy, Amerikan Sargısı, Tırpan, Yüksek Fırınlar, Koca Ren, Yarım Ekmek, Köy Göçüren, Keklik, Yayla, Eşekli Kütüphaneci.
Hikaye: Çilli, Efendilik Savaşı, Karın Ağrısı, Cüce Muhammet, Anadolu Garajı, On Binlerce Kağnı, Can Parası, İçerdeki Oğul, Sınırdaki Ölü, Gece Vardiyası, Barış Çöreği, Duisburg Treni, Bizim İnce Kızlar, Telli Yol.

👉 Fakir Baykurt hakkında ayrıntılı bilgi için tıklayınız.

Dursun Akçam (1930 - 2003)

Köy Enstitüsü çıkışlı hikaye ve roman yazarı, gazeteci, öğretmen.
Hikâye ve roman başta olmak üzere anı ve röportaj gibi pek çok türde eser vermiştir.

Özellikle "köy edebiyatı" içerisinde değerlendirilen hikayeleriyle tanınmıştır.

Hikayelerinde öne çıkan temalar ölüm, yoksulluk, hayal-hakikat çatışması, yalnızlık ve gurbettir.

Doğup büyüdüğü Kuzeydoğu Anadolu köyleri ile öğretmenlik yaptığı yerlerdeki Anadolu insanının zor kış şartlarını, geçim sıkıntılarını, acılarını, sevinçlerini, umutlarını gerçekçi bir üslupla ele almıştır.

Dili açık, yalın ve oldukça sadedir.

Eserlerinde kara mizah ögeleri sıkça görülür.

Yazarken bir sanat yapma kaygısı taşımadığından dolayı onun için öz biçimden önce gelir.

Romanları: Kanlıdere'nin Kurtları, Dağların Sultanı, Ucu Ucuna Yaşam, Kafdağı'nın Ardı

Hikaye: Maral, Ölü Ekmeği, Taş Çorbası, Köyden İndim Şehre, Kafkas Kızı, Sevdam Ürktü, Haley, Öğretmeni Kim Öptü

👉 Dursun Akçam hakkında ayrıntılı bilgi için tıklayınız.

Abbas Sayar (1923 - 1999)

Edebiyata şiirle başlayan yazar, 1950'den sonra romana yönelmiştir.
Köy romanı türünün önemli isimlerinden biridir.
Sayar, köy edebiyatı klişelerinin dışına çıkmayı başarabilmiş bir yazardır.
Eserlerinde özellikle Yozgat çevresini konu etmiştir.
Romanlarında çok sayıda yöresel sözcük, deyim ve atasözüne yer vermiştir.
Kahramanlarını ait oldukları yörenin ağzı ile konuşturmada oldukça başarılıdır.
Akıcı bir üsluba sahiptir.
Ona asıl ününü sağlayan romanı Yılkı Atı, yazarın aynı zamanda ilk romanıdır.
Sayar; köylerdeki yoksulluk ve çaresizliği, yalnızlığı, ahlâksal yapıyı bunların yanı sıra da köyden kente göç sorunu ile göç sonrası kentte aradığını bulmayan insanların Almanya’ya işçi olarak gidişini işlemiştir.
Romanları: Yılkı Atı, Çelo, Dik Bayır, Can Şenliği, Tarlabaşı Salkım Saçak, El Eli Yur, El de Yüzü
Hikaye Kitabı: Yorganımı Sıkı Sar

👉 Abbas Sayar hakkında ayrıntılı bilgi için tıklayınız.

Bekir Yıldız (1933-1998)

Birçok türde eser verse de öykü yazarı olarak tanındı.
Öyküleri "olay hikayesi" türüne daha yakındır.
Eserlerinin hemen hepsi otobiyografik özellik göstermektedir.
Eserlerinde özellikle Güneydoğu Anadolu insanının yaşamını, töreden kaynaklı sorunları, ağalık düzenini, kan davalarını ve yörede yaygın olan kaçakçılığı işledi.
Almanya’daki işçilerin toplumla uyumsuzluğunu ve iç çatışmalarını ele aldığı eserleri de vardır.
Yazarın ele aldığı diğer bir tema da evlilik kurumudur.
Eserlerini sade bir dille yazan yazar, yer yer yöre ağzına yer vermiştir.
Öykü: Reşo Ağa, Kara Vagon, Kaçakçı Şahan, Sahipsizler, Evlilik Şirketi, Beyaz Türkü, Alman Ekmeği, Dünyadan Bir Atlı Geçti, İnsan Posası, Demir Bebek, Mahşerin İnsanları, Bozkır Gelini
Roman: Türkler Almanya’da, Halkalı Köle, Aile Savaşları, Ve Zalim ve İnanmış ve Kerbelâ, Darbe

👉 Bekir Yıldız hakkında ayrıntılı bilgi için tıklayınız.

İlhan Tarus (1907-1967)

Roman, öykü ve oyun yazarı.
Eserlerinde genellikle toplumsal sorunları, idari bozuklukları, yoksul insanların günlük yaşamını konu etmiştir.
İyi bir gözlemci olan yazar, realist bir anlayışa sahiptir.
Eserlerini sanat kaygısı taşımadan yazmıştır.
Mütareke ile Milli Mücadele dönemlerini konu alan romanlarıyla ünlüdür.
Hikayelerinde yaşadığı topraklarla sınırlı kalmayarak dünyadaki savaş, ayrımcılık ve toplumsal çatışmaları da ele almıştır.
Öykü: Doktor Monro'nun Mektubu, Tarus'un Hikâyeleri, Apartman, Karınca Yuvası, Ekin İti, Köle Hanı
Roman: Yeşilkaya Savcısı, Var Olmak, Uzun Atlama: Bir Endüstrileşmenin Romanı, Hükümet Meydanı, Duru Göl, Vatan Tutkusu

👉 İlhan Tarus hakkında ayrıntılı bilgi için tıklayınız.

Sevgi Soysal (1936-1976)

Öykü ve roman yazarı.
İlk dönem öyküleri, daha çok bireyin iç dünyasına yöneliktir.
Bu öykülerde varoluşçuluğun etkisinde bunalım, anlamsızlık, aşağılık duygusu, tedirginlik gibi temaları işlemiştir.
Eserlerinde çoğu zaman örtük bir dil kullanmayı tercih etmiştir.
Özellikle 1965’ten sonra toplumcu gerçekçi romana yönelir.
Genellikle kadın merkezli toplumsal sorunları ele almıştır.
Öykü: Tutkulu Perçem, Tante Rosa, Barış Adlı Çocuk
Roman: Yürümek, Yenişehir’de Bir Öğle Vakti, Şafak, Hoş Geldin Ölüm (Tamamlayamadı)

👉 Sevgi Soysal hakkında ayrıntılı bilgi için tıklayınız.

Erdal Öz (1935-2006)

Öykü ve roman yazarı, yayımcı.
Daha çok öykücü olarak tanınmıştır.
1950 kuşağının önde gelen öykücülerinden biridir.
1970’ten sonra toplumcu gerçekçi bir çizgiye yönelmiştir.
Dili oldukça yalındır.
Sözü uzatmayı sevmeyen yazarın cümleleri de genellikle kısadır.
Öykü: Yorgunlar, Kanayan, Havada Kar Sesi Var, Sular Ne Güzelse, Cam Kırıkları
Romanları: Odalarda, Yaralısın