Eser, aynı yıl Güllü Agop'un Osmanlı Tiyatrosunda oynanmış ve hemen ardından da yasaklanmıştır.
Eserde Müslüman Arnavutların kültürel değerlere olan bağlılığı ele alınır.
Dönemin birçok eserinde görüldüğü gibi bu eser de iki isimlidir. Besa, "sözünü tutmak" ve "şeref sözü" ; ahde vefa ise "verilen sözde durma" anlamındadır.
Eserde birbirini izleyen sahneler boyunca dramatik bir hâl alan ve giderek trajediye dönüşen bir olay örgüsü söz konusudur.
Töre, vatan sevgisi, hürriyet, sosyal adaletsizlik ve sömürü düzenine karşı direniş eserde dikkat çeken temalardır.
Kısa Özet
Uzun yıllar cepheden cepheye dolaşıp sonrasında vatanına dönen Fettah Ağa, bir hasmı tarafından pusuya düşürülür. Onu son anda Vahide adında bir kadın kurtarır. Silah kuşanıp yollara düşen Vahide Hanım aslında hem kocasının katili hem de kızını kaçıran bir adamın peşindedir. Hayatını Vahide Hanım'a borçlu olan Fettah Ağa, kadının hikâyesini dinledikten sonra intikamını bizzat kendisinin alacağına dair yemin eder. Ancak Fettah Ağa'nın kadına şeref sözü verirken bilmediği bir şey vardır: Vahide Hanım'ın kocasını öldürüp kızını kaçıran kişi Fettah'ın öz oğlu Selfo'dur.